Iiskâlde Rus

fan Ivan Yendogurov*

Noch leit de ierde djip beferzen,
iis rikt oan de boaiem ta,
de klinten kreune ûnder dakken,
swier fan alle dagen snie,
de kjeld sprekt út de Rus syn wêzen.

Hy graaft him yn, syn djippe gongen
rint er alle dagen troch,
syn fijân nimt er flink te pakken
mei de minen yn de snie,
sa hat er bloed mei snie fermongen.

De loft mei fan de maitiid tsjûgje,
winter bliuwt it foar de Rus,
dy’t iiskâld sjit op swakke plakken,
sa syn kjeld rûchwei ferspriedt,
hy sil net foar de frede bûgje.

Sjedêr… de sinne sil heech rize,
gongen komme wetter yn,
dat útrint boppe wrakke dakken,
’t wêzen fan de Rus ferliest
it pleit, de wrâld sil fan him grize.

* Ivan Yendogurov (1861-1898)
Skilderij ‘Begjin fan de maitiid’