Hingjend oansjen

fan James Ensor*

Hy hinget, hat de geast al jûn,
dy’t op it stekken rjochte wie,
sadat it bloed nei bûten spuite,
mis fansels, hy wist net wat er die…
no swaaie swabbers yn it rûn.

De bonkerakken út ’e hel
beklaaiden har mei blûs en rok
om mei de rôver te ferkearen,
’t is in kwestje fan in klap en flok,
de swaai slacht ien al suchtsjend del.

De rôver sjocht it koarjend oan,
hy is net wend oan ’t bloedleas spul,
de fjochters kinne nei him fluitsje,
no’t er hinget, is it flauwe kul,
mei syn potinsje is ’t bedoarn.

De skôgers komme derop ta,
de hellestriid lûkt eagen oan,
faaks kin it minskdom derfan leare:
dit bart hjoed mei him, mar oaremoarn
kin ik de strôte sletten ha.

* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘Bonkerakken meitsje spul
om ien dy’t ophongen is’