Godtank nei ’t offer

fan Vincent van Gogh*

Krûd en ûnkrûd yn ’t bestean,
gjin minske kin om beide hinne,
hy stribbet nei ’t fertsjinne lean
en moat om krapte stinne.

Unkrûd groeide tusken ’t krûd,
de hiele dei ha beide lutsen,
de pine sjit troch hân en foet,
de rêgen fiele brutsen.

Rêst by ’t fallen fan de jûn?
Sy hat har deljûn op ’e kroade,
hy is noch oan it ûnkrûd bûn,
it offer oan de goaden.

’t Alderlêste yn de brân,
de rêch lit him no dûbel fiele,
hy struit op ’t fjoer in skeppe sân,
Godtank klinkt út twa sielen.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Akwarel ‘Unkrûdbrâners’