Gjin berik

fan Teun Hocks*

Dêr stean ik dan, as yn in dream,
ferbylde ’ k my as Crusoë
oan te spielen op in eilân
dat net bewenne wie oant ik
my rêstich deljaan sil,
net bang mear foar de fijân,
’t is net oars as stjerrend wier:
ik bin in bangerik,
benaud foar folk, net foar de see,
rûnom myn frisse freon
dy’t deis it swit ôfspielt
en jûns in sliepliet sjongt.

Sjoch, dêr stiet myn maat, de beam,
mei wa’t ik rap de matte span
om te hingjen yn de sinne,
mar sjoch no ek nei my, hoe’t ik
mysels ynspan om stil
te stean… hoe kin ik tille
tagelyk, fan neil oant hier,
mysels… ’k ha gjin berik
oer see mei Jan en alleman.

* Teun Hocks (1947)
Beskildere foto ‘Eldorado’