Gefoelens

fan Hendrik Voogd*

Hy hie syn plicht by twa kij dien,
wat liet gefoelens achter
fan hearsker oer de keppel;
rêstich joech er him doe del
as arrogante wachter.

Ynienen kaam syn kop omheech,
betize út ’e slomme,
noch net te let as wachter;
hastich, mar net bang of kjel,
is hy op hoeven kommen.

In wite hûn stie foar him oer
te hymjen en te blaffen;
syn plicht rôp doe gefoelens
op, oars as by beide kij:
de drift om wreed te straffen.

Mar tsjin de kop kriich hy in stien,
dus is ’t der net fan kommen.

* Hendrik Voogd (1768-1839)
Skilderij ‘Bolle oanfallen troch in hûn’