Der siet in kop op, waard der sein,
sa jong oft Gatse wie,
liet hy syn fûsten sjen,
de smycht hie beppe slein.

Neat hied er mear fan ’t leave bern
dat op ‘e skurte siet,
mem pakte him sa oan
dat hy it rinne liet.

’t Begûn mei Ganymedes oars,
sa jong oft hy doe wie,
waard hy fan haadgod Zeus
de skinker en de roas.

It leave jonkje en de reus,
in god as pedofyl,
feroarjend yn in earn,
de snaffel en de pyl.

Wat hat it jonkje him doe bean
oars as in waarme striel,
op Zeus syn hege flecht,
waard neat as miich syn diel.

* Rembrandt (1606-1669)
Tekening ‘De ûndogenske jonge’
Skilderij ‘De rol fan Ganymedes’