It sljochte folk is wiis mei hûn of kat,
benammen as se bûten rinne,
jout in aike as se binnen binne,
lit har fierder oer oan ’t frije lot.

Foarnamen binne sljochter op har dier
dêr’t sy perfoarst net sûnder kinne,
dat se mei har tûzen aikes winne,
oan har dagen bine, fel op hier.

Sa strielet ealfrou Lovell út de rêst
dy’t iikhoarn Restless har besoarget;
wylst it dier de hiele dei troch toarket,
tinkt de frouwe: It foldocht him bêst.

De keatting tusken tomme en syn poat
fertelt as byld de tastân flotter
as de tûzen aikes, dat de protter
sjongt fan frijheid op ‘e heechste noat.

* Hans Holbein de Jongere (1497-1543)
makke dit portret as diel fan in twalûk.
De skilder wie bekend om syn sekuere
wize fan wurkjen.