Fleis te keap

fan Otto Dix*

It gie in oere hinne wer,
in tweintich stappen by de muorre lâns,
dy’t mei in reade gloede nûge:
de doar stiet iepen, gryp dyn kâns!

Har eagen stiene yn it kier
fan dea-ynein troch ’t oeren iepenstean
foar huorrerinners út ’e kroegen,
sy moast foar ’t lean der lang foar gean.

Har konkurrinte mei de strik
wie wend om ’t mei de eagen ticht te dwaan,
sy woe net foar de rinners bûge
en lizzend har mar justjes jaan.

De baas fan ’t hiele huorrespul
joech mei syn eachopslach syn saakje stjoer,
hie eigen folk en klant rap woegen,
mar foar it fleis net folle oer.

* Otto Dix (1891-1969)
Skilderij ‘Poaier mei prostituees’