Fan ’t slot

fan Adriaen van de Venne*

Sjoch hjir de goede dea,
dy’t weet hat fan it lijen
fan beide, siel en lea,
hy komt om te befrijen.

Hy stekt de kaai yn ’t slot,
it lichem komt sa iepen,
de siel fljocht nei syn lot,
gjin tiid om noch te sliepen.

De neisten jouwe ’t oer,
ien sit al yn de slomme,
it libben, koart fan doer,
wurdt wei mei stille tromme.

Net foar syn trouwe hûn,
hear him noch súntsjes janken,
hy fielt de dea hat wûn,
dus baas, foargoed betanke.

Sjedêr de widze stean,
it berntsje leit te sliepen,
rom tiid om te bestean,
syn takomst leit noch iepen.

* Adriaen van de Venne (1598-1662)
Tekening ‘Ellenden-eind’