Se koene ’t folle minder treffe,
dizze arrestanten yn de sel,
mei tegels, tafel, ledikant
en bôle jouwe sy har noflik del.

Sa sprekt de bûtenkant yn kleuren,
mar fan binnen tyskje bylden om
dy’t op ‘e muorre dizich stean
te wachtsjen op ‘e útlis, tou of rom.

En Joazef hat de dream foar eagen
fan de skinker by de druvestrûs;
de beker fan de farao
rint oer fan freugde, romte by de rûs.

De eagen glide nei de bakker
mei de swarte krieën om de koer
en galge, pikkend yn it brea
en fleis, syn bôledream oan ’t  hôf is oer.

Mar achter yn de sel bliuwt Joazef,
wachtsjend op ‘e dream fan farao;
syn fûgel is gjin swarte krie,
de útlis fljocht op wjukken fan de do.

De bûtenkant fan dizze finzenis
seit inkeld wat syn funksje wie,
mar wat der dreamd en útlein is,
lei binnenyn dêr’t it in plakje hie.

* Jan Mostaert (sirka 1475-1555/1556)
wie in skilder út Haarlem. It skilderij
‘Joazef leit de dreamen fan de skinker
en de bakker út’ is makke op in paniel
fan 31 by 24 sintimeter en hat wat fan
in miniatuer.