It wie ’t seizoen fan jeien
yn de rook fan fjild en wyld,
mei grauwe wolken by it swurk lâns,
ynienen dat feroarjend byld:
syn wrâld lei yn it ljocht te baaien.

Syn wrâld wie bot feroare,
troch de revolúsje yn
it lân koe hy as boarger jeie
op grutwyld, hazze, ein of knyn,
sa rûn hy grutsk yn adels spoaren.

Hy jage mei syn maten,
krige ’t samar yn de poat,
dat hy moast justjes achterbliuwe,
de hûnen… wie ’t net idioat,
as hiene sy it yn de gaten.

It wie as der wat dage…
rûkten se in hazzespoar?
Hy tilde poat en loop wat heger,
mar ’t fiere hynder wie him foar,
de adel hie it wyld ferjage.

* Alexandre Gabriel Decamps (1803-1860)
wie yn syn tiid in ferneamd keunstner,
dy’t tagelyk realistysk en romantysk skildere.
Hy bewûndere Rembrandt.