Lit ús weromgean nei de tiden
dat it sa gesellich wie,
want smûk yn de beheinde romte,
dêr’t memme brede briedstoel stie
mei heit ticht oan har side.

Sjoch hoe’t se yn de romte sitte,
sa gesellich by elkoar,
mem rjocht de rêch en yn de midden,
want dêr is mem de frou dochs foar…
en heit leit hjoed te switten.

Komt immen by har op besite,
klinkt dêr net in frjemde stim?
In dame tarrend út ‘e romte,
meilijend mei in bystânsmem,
neat falt har te ferwiten.

Lit ús weromgean nei de dagen
fan de eigen wide wrâld
mei bystânsmemmen oan de râne,
benaud bestean yn inkelfâld,
fergees har stille fragen.

* Gerardus Terlaak (1820-1865)
Skilderij ‘In rike dame op besite
by in earme húshâlding’