Sjedêr de trije mei ferskil
yn aksje en mei konsintraasje
harkjend, want se ha in eigen wil,
ek rjochte op ferdivedaasje.

Se giene troch foar unifoarm,
mar binnen stie soms ien derbûten,
sy foldie net oan de fammenoarm,
it narjen wie foar har in boete.

It lêzen fan in treastferhaal
brocht stilte nei de stoarm fan binnen,
sy ferskilde troch in eigen taal
dy’t krong troch weeshûsmuorren hinne.

* Thérèse Schwartze (1851-1918)
Skilderij ‘Trije boargerweeshûsfamkes fan Amsterdam’

** Nicolaas van der Waay (1855-1936)
Skilderij ‘Amsterdamsk weesfamke’