Se wurde dutsen yn de rêch
troch rezjiminten plysje en soldaten,
dat gjin demonstranteploech of -pleach
fersteurt de party fan de maten.

Dêr stean de lieders fan de wrâld
dy’t goaden, dollars en de macht oanbidde,
sjitte mar, oars wurdt de kofje kâld,
lit taart en wierheid yn de midden.

It boartsjen is foargoed foarby,
se binne slachte, brûkt, bewust besketten,
demokratysk lokkich bist en frij,
want sy bestjoere neffens wetten.

De hawwers skowe hastich oan
om mear te krijen no’t de berntsjes romme
binne, taart en kofje smeitsje skoan,
moarn sil in nije lading komme.

* Dees de Bruyne (1940-…),
dy’t in proletaryske bernetiid belibbe,
makke yn de earste jierren fan syn karriêre
foaral maatskippijkrityske skilderijen.