Zicht op vissen

van Lourens Alma-Tadema*

Zij heeft een poos gelegen
op het zachte tijgervel,
gedroomd van vangst en buit,
maar geen konijn gekregen,
daarna heeft zij zich opgemaakt
met lippenrood en ogenzwart
en poeder op haar huid.

Men kan nu naar haar kijken
met de ogen van een vent
die droomde van zijn buit;
haar schoonheid zal nog blijken
als zij voor hem alleen ontwaakt
met lippenrood en ogenzwart…
wat ziet zij door de ruit?

Haar zuster staat te staren
met een blik van smoorverliefd,
maar zonder lippenrood…
zou zij een vent ontwaren
die door haar… visvangst is geraakt?
Toch oogt zij lichtelijk verward…
haar vissen gaan gauw dood.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Kijken’
Schilderij ‘Vissen’