Wonderlijke schepping

van Maurits Cornelis Escher*

Hij heeft de snaren juist gespannen,
zit centraal nu op zijn plek,
naakt als Adam in het paradijs,
nog hoger… als een zwarte god,
die uitsteekt handen, knie en nek
al mediterend over plannen.

Met beide ogen licht gesloten
ziet hij voor zich de gitaar,
hoort als Eva tonen, dan een wijs,
die oproept om te doen als God:
te scheppen licht en zwart en zwaar,
van snavel, kop tot platte poten.

Hij schept, de ene kan niet zonder
anderen, een vol geheel,
lopend, vliegend, zwemmend, eigenwijs
is er niet bij, eenzelfde lot
treft ieder als een onderdeel…
de schepper ziet het als een wonder.

* Maurits Cornelis Escher (1898-1972)
Litho ‘Mosaic II’