Geef acht op de parade,
op de vlaggen en muziek,
de optocht lijkt ludiek,
wie kan de uittocht raden?

Let ook op de drie paarden,
want de aanblik is het waard,
vol vuur van kop tot staart,
wie kan de uittocht raden?

Bewonder dan de baarden
van de Moren hoog te paard,
want heersend is hun aard,
wie kan de uittocht raden?

Bedekt zijn nog de daden
onder chaos, zwart van kleed,
de dag is nat van ’t zweet,
wie kan de uittocht raden?

Verborgen zijn de zwaarden,
maar de schakels zijn in zicht,
zij doen hun vaste plicht,
wie kan de uittocht raden?

Wie heeft in de parade
medeleven met het lot
van hen nu zonder god…
zij kan de uittocht raden.

Misschien is zij de moeder
met haar handen om ’t gezicht,
haar uittocht staat in ’t licht
van diep verborgen woede.

* Joaquín Sorolla y Bastida (1863-1923)
Schilderij ‘Troepen en slaven tijdens
de parade bij de stadspoorten’