Wie kan de zee bedwingen
als de storm tot heerser wordt,
de golven voert tot hoogten
die de rotsen beven laat;
zij staat nog op het droge,
op de stenen van de rots
en hoort het verre zingen
dat in storm en zee vergaat.

Wie kan het schip bevaren
als de storm tot heerser wordt,
de golven voert tot hoogten
die de boorden bijna kraakt;
hij staat nog op zijn benen,
hoort het beven van de rots
en ziet haar rode haren,
dubbel wordt hij dan geraakt.

Wie kan zijn liefde troosten
nu het binnenin haar stormt,
de golven gaan tot hoogten
die haar rotsgrond beven laat;
zij staat al in de branding
met de voeten in het zand
om hem naar haar te loodsen
met de vuurgloed als haar daad.

* Schilderij ‘Miranda’
naar Shakespeares ‘The Tempest’
(1916 – 47,5 x 60 cm.)