Verloren paradijs

van Vincent van Gogh*

Ik ging naar ’t zuiden om het licht te zien,
de kleuren overgoten door de zon,
ook om het donker te verdrijven
uit mijzelf, een diepe grot,
en om te werken bovendien.

Ik werkte als bezeten op het doek
met lichte kleuren tot ik niet meer kon,
zodat men mij als gek inlijven
kon, diep treurig was mijn lot,
geschikt voor hier en daar een vloek.

Mijn geest ging naar het noorden om te zien
wat ik verlaten had voor zuiver licht,
dat in mijzelf niet is gebleven,
daarom zag ik donkergroen,
de kleur van hoop die ik verdien.

Diep treurig schilder ik het oude boek
vol met herinneringen, ’t gaat niet dicht
voordat ik alles opgeschreven
heb: mijn laten en mijn doen…
’t verloren paradijs is zoek.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Herinnering aan het noorden’