Waarover spraken zij,
die beide Marokkanen
op die lage rotspartij,
voor het zicht nog samen…

Over ’t leven binnen muren
van hun huiselijk geluk,
de sluier uit één stuk
voorkomt het stiekem gluren.

Want als Allah heeft gesproken
van geef aandacht aan de deugd,
dan kan de man tot vreugd
zijn pijp gerust nog roken.

Laag gezeten buiten muren
laat de geest in vrijheid gaan
en kraaien als een haan,
dichtbij komt na het turen.

Waarover praten zij,
die beide Marokkanen:
’t hangt er voor vrij open bij,
’t is waarvoor zij kwamen.

* Eugène Delacroix (1798-1863)
Schilderij ‘Zicht op Tanger’