Uit de droom

van Antoine Joseph Wiertz*

Langzaam was hij weggegleden
in zijn houten ledikant
met menig droombeeld nog voor ogen:
van Sneeuwwitje naar de sterke reus,
die pestte met zijn mensenmaal,
van rechtervoet tot linkerhand,
de greep om op te treden,
toneelspel voor de volle zaal,
hij kon niet anders, had geen keus.

Langzaam was ook zijn ontwaken
in zijn houten ledikant?
De dromen waren weggevlogen,
boven hem was nu een houten dak;
hij tastte naar een vleugje licht,
wat lukte met zijn linkerhand,
zijn greep zou niemand raken;
nadat hij zich had opgericht,
kwam plotsklaps volop ongemak.

* Antoine Joseph Wiertz (1806-1865)
Schilderij ‘De voorbarige begrafenis’