Vijf vrouwen uit het noorden,
koud van ogen in een bleek gezicht,
bewogen door wat niet te duiden is,
maar toch hun angst en aandacht richt,
gebaren dat geen dag is wis,
verwachten ’t noodlot zonder woorden.

Dan klinken uit het zuiden
stemmen, reciterend een gedicht,
bewogen, wat eerst niet te duiden is,
maar als de zon de lucht verlicht,
lijkt in hun ogen niets meer mis
en snuiven zij de geur van kruiden.

Tien vrouwen zijn verbonden
uit de richting tussen noord en zuid,
bewogen door de glans van eeuwigheid,
want door de zeis heen klinkt de fluit,
wie is het die de dood dan mijdt…
hij spreekt: ‘De hemel heelt de wonden.’

* Emile Fabry (1865-1966)
was een Belgische schilder van
verwrongen symbolische voorstellingen.

** Xavier Mellery (1845-1921)
droomde als Belg de hoofdstad Brussel
te decoreren met enorme fresco’s,
wat nooit werkelijkheid is geworden.