Teken van de tijd

van Carel Willink*

Verweerd zijn de pilaren,
aangevreten door de tijd,
toch staan ze met een rechte rug,
veel godenbeelden al doorstaan,
aanbeden door de scharen.

Hoe Simon het zag zitten,
voor ’t gevoel een eeuwigheid,
omdat de tijd gaat vliegensvlug
voor mensen die flexibel gaan
door ’t leven, veel bezitten.

Hoe het begon te branden
als een teken van de tijd,
geen sprake van een weg terug;
vanwege ’t menselijk bestaan
lag het geheel voorhanden.

Dat Simon het zag komen
ver voor ieder op zijn tijd,
vertrouwend op een vaste brug,
was als het kraaien van de haan
die voorkwam in hun dromen.

* Carel Willink (1900-1983)
Schilderij ‘Simon-de-Pilaarheilige’