Hij liep niet met de massa mee,
omdat zijn loop verschillend was
gemeten aan de machtsmoraal,
dus lag hij vol geweten dwars.

De massa inhaleerde taal
die voor de macht geschapen was
en spuwde ’t monsterlijke uit,
maar hij lag vol geweten dwars.

Het ging uiteindelijk om buit
zoals de macht nu eenmaal was
en is en worden zal, nog meer,
maar hij lag vol geweten dwars.

Hij lag, maar voor de laatste keer,
toen stond hij op, vol laaiend vuur,
en ging de monsters fel te lijf,
want nu brak aan zijn heilig uur.

De oven werd hun eindverblijf,
waarin het vuur van laag tot hoog
het brandmerk transformeerde, zo
dat daaruit kleurig vrede vloog.

Schilderij ‘Branding of sins’