Spatie

van Lourens Alma-Tadema*

Laten wij op marmer zitten,
want de tinten zijn nog warm,
geef ruimte aan de meditatie
van iemand tussen ’t hoge woord,
zijn houding spreekt van gratie.

Spreek ons niet van Hadrianus,
keizer die als godheid weet
hoe burgers het bestaan ervaren,
zoals het volgens goden hoort:
aanvaarden, geen bezwaren.

Zwijg ook over wat gaat komen,
bomen zonder bladerdak,
voorspeld door al een keur van kleuren,
maar zonder dat de toekomst gloort,
er gaat dus niets gebeuren.

Laten wij op marmer hangen,
kil en half maar in het rond,
een afgebroken meditatie;
de keizer heeft het hoogste woord,
de burger is een spatie.

* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Herfst’