Optrekkende mist

van Vincent van Gogh*

Ik keek de wereld kritisch aan,
kreeg af en toe de rook voor ogen,
die ikzelf naar boven blies.

Het was Parijs in wazig licht,
de stad die had geen mededogen
met een schilder in de mist.

Toch was het niet van lange duur,
voor het gevoel slechts ogenblikken,
daarna had ik weer ruim zicht.

Montmartre gaf de kleuren aan,
’t ging zonder wegen, zonder wikken,
want de rook ging op in vuur.

Ik keek en zonder kritisch oog
kon ik op ’t eigen uitzicht bogen,
had zo voor Parijs beslist.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Schilderij ‘Zelfportret’
Schilderij ‘Gezicht op Montmartre’