Na zijn dronk

van Anton Mauve*

Hij heeft van hen gebruik gemaakt,
zijn zwarte en zijn witte,
voor hem zijn beide kind aan huis,
maar toch ook dieren om de last
te trekken, ook om op te zitten.

Zelf heeft hij thuis zijn dronk gehad,
die is niet om te schenken;
al zijn ze beide kind aan huis,
vandaag niet zijn genode gast…
hij kan nog altijd helder denken.

Als dank voor ’t dagelijks gebruik,
zelf kan hij moeilijk lopen
door ’t nemen van zijn dronk aan huis,
voert hij de dieren, nu tot last,
naar ’t water… hij is niet bezopen…

… want paarden leiden kan hij nog,
zelf moeten zij nu drinken.

* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Paarden bij de drenkplaats’