Na het keerpunt

van Caspar David Friedrich*

De overgang is op het keerpunt groot,
van vloeibaar naar rotsvast,
te vergelijken met de mens:
de grens van leven over… naar zijn dood,
van halfvast naar wat stof of as.

Het werd een landschap, vlak, ook tot een top
geschoven, tot een last
van mensen over elke grens,
al kost het moeite, zelfs hun harde kop,
het hoort nu eenmaal bij dat ras.

Geen houten boeg kan tegen schots en scheef,
hij loopt na ’t keerpunt vast,
vervlogen is de laatste wens
van sterf niet hier een vroege dood, maar leef,
toch werd rotsvast wat halfvast was.

* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘De ijszee’