Monnik en schilder

van Caspar David Friedrich*

Dat ben ik, daar in de verte,
open voor de inspiratie
van de nog niet voorgeschreven geest,
die aandrijft van de overkant,
ik wacht al lang op de sensatie.

Binnen kon ik het niet vinden,
levend volgens rituelen,
zoals ’t vele eeuwen is geweest;
ik schouwde slechts de binnenkant
en moest altijd met velen delen.

Nu sta ik alleen te wachten
op de grens van het verleden
naar de toekomst, tijdloos voor de geest,
met vóór de zee en achter zand,
geen weet heb ik meer van het heden.

Ben ik monnik of nu schilder
van de nevel met geheimen
waarin men de verre toekomst leest?
De tijdgeest schilder ik met zand
en zout, met alles valt te rijmen.

* Caspar David Friedrich (1774-1840)
Schilderij ‘Monnik bij de zee’
of ‘De fluisterende tijdgeest’
Tekening ‘Zelfportret’