Hij had een tijger willen zijn,
niet echt, maar naar patroon en aard,
bijzonder tussen simpel volk,
en vliegensvlug, met vaart
het leven door in zonneschijn.

Een zwaard en helm, die beide zijn
de tekens van zijn jachtgenot,
de avonturen voor de dood,
het risico, zijn lot,
maar wat is waarheid, wat is schijn?

Hij kijkt vandaag van muur tot muur,
besluipt de klant met tact, zijn prooi,
bijzonder tussen simpel volk,
wil vast een streep als tooi:
‘Mijnheer, ‘k verkoop mijn huid niet duur.’

* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Handelaar in huiden’