Geboeide bloei

van Edward Burne-Jones*

Wat binnen is, komt buiten:
innerlijk is zij geboeid,
waardoor haar oog iets anders ziet
dan stevigheid in ’t glas,
voor haar veel tralies voor de ruiten.

Zij was veel in gedachten,
innerlijk heeft zij gebloeid
totdat het uitliep op verdriet,
nog dieper dan ’t eerst was:
depressie, slapeloze nachten.

Eerst kwam zij nog naar buiten,
sneed een tak met witte bloei,
die zij naar binnen heeft gebracht,
’t werd anders dan ’t eerst was,
zij hoorde weer een vogel fluiten.

* Edward Burne-Jones (1833-1898)
Schilderij ‘Hoop’