van Eugène Delacroix*
Chios, eiland van vergoten bloed,
geen zee kan wreedheid keren
na de strijd die ertoe doet…
wie kan zich dan nog weren?
Grieks of Turks? De tijd begroef de vraag,
die opstond om te hopen
op het antwoord: Grieks, ja graag…
kan men zijn ziel verkopen?
Chios, eiland om weer Grieks te zijn,
geen zee kan wreedheid keren,
golven spoelden aan met pijn,
verzet verloor zijn kleren.
Dertigduizend werden afgeslacht
en zestigduizend slaven,
’t antwoord was door macht verkracht,
de Griekse ziel begraven.
Chios, eiland van vergoten bloed,
jouw strand zal ’t volk niet keren
dat op zee verkeren moet,
jij weet wat zij ontberen.
* Eugène Delacroix (1798-1863)
Schilderij ‘Het bloedbad van Chios.
Griekse families wachtend op de dood
of de slavernij’ (1822)
|