Dromen zonder rooster

van onbekend*

Het werk was moeizaam in het noorden
van schemering tot schemering,
toch was geen moeite haar teveel,
omdat het in dit land zo hoorde.

Er lagen zeven oude plannen,
rechtlijnigheid zoals dat ging,
dus kregen werklui elk hun deel,
om zich veelvuldig in te spannen.

Een nieuw plan moest geen einde kennen,
oneindigheid was het parool,
het was gericht op het geheel,
’t sprak voor zichzelf, toch moest het wennen.

Het schrift kwam moeizaam op de poster,
haar werk verving al lang de school,
zodat het dromen werd haar deel:
zij vloog naar ’t zuiden zonder rooster.

* Zonder titel