Door de wind gestoord

van Andrew Wyeth*

Met de wind is hij gekomen,
aangedreven door de horizon,
hij liep die uren zonder wil,
wel met verlangen naar het voorjaar,
’t was nog maar april.

Zover was hij al gekomen
dat het groene gras gaf nog geen hoop
op zonneschijn… al was ’t een uur,
het was voor hem nog lang geen voorjaar,
voor de wind was het zelfs guur.

’t Moest er voor ’t gevoel van komen
dat de boomstam werd een tussenstop,
al sproot uit takken niets meer voort,
maar wel het herfstbeeld van zijn toekomst,
door de wind was hij gestoord.

* Andrew Wyeth (1917-2009)
Schilderij ‘April wind’