Ze stond ertussen, haar geluk intens,
als jonge moeder met haar kind,
in droomwaas opgenomen;
bomen zongen met de wind
het lied van weer een wens.

Zo mocht zij viermaal wensen,
telkens zachter klonk het lied
voor maar gewone mensen.

Zij stond ernaast, maar ’t was wel haar gezin;
terwijl hij zong bij de gitaar
van lang vervlogen dromen,
brak in haar de vijfde snaar,
er klonk geen toekomst in.

* Eugène Carrière (1849-1906)
werkte als steendrukker in Straatsburg.
Op zijn schilderijen legde hij
een grijze of bruine waas.

** Emile Bernard (1868-1941)
schilderde aanvankelijk primitief,
later onderging hij de invloed
van de Venetiaanse meesters.