Vergeet niet dat een worsteling
de blik bevrijd van ding te zijn
en oog te hebben voor het onderling
verbonden zijn, vergeten is de pijn.

De mens, een halve engel voor
’t gevoel, geblinddoekt, vleugelvast,
is eenzaam, wordt volledig oog en oor
als zij zichzelf bevrijd van eigen last.

Zij eigent zich de blinddoek toe
en worstelt ook de vleugels los,
voelt zich weer bijna mens en niet meer moe,
bindt doek en touw tot vast verwarde klos.

Dan laat zij zich volledig gaan,
de ledematen vrij van doel
en weg, vergeet het staan en haar bestaan,
zij leeft alleen op een bevrijd gevoel.

* Beeld ‘Removing the blindfold’
Beeld ‘Letting go’