Het chemisch vuur vreet in het vlees
van wie niet weg is, wordt gehoord:
een vreselijke kreet van vrees
tot slijm de zwakke hulproep smoort.

Zo wordt de bloedlijn gepasseerd
door ’t heilig vuur van een raket;
geen lijder die de chaos keert,
hij is door ’t chemisch vuur besmet.

De leiders wachten op ’t effect,
verwachtend dat het over gaat,
aanschouwend hoe ver ’t vuur al strekt,
nog verder dan de heetste graad.

De dood waart in de chaos rond,
op elke hak een scherpe zeis,
de weg terug verliest de grond,
Apocalyps vervolgt zijn reis.

Schilderij ‘The flames of the Apocalypse’