Archive for the Skûtsjesilen category

Sjoch him op it helmhout sitten,
dat sels stiif sit tusken hannen yn,
takomstich skipper Anne Jan
mei Nijhuis as syn fan;
it nije skûtsje leit goed oan de wyn,
dat sil hiel Starum witte!

Lit Súdwest it âlde sjitte,
’t alderlytste fan de float,
as alderearste kampioen?
It antwurd is al jûn:
sa’n misdied hat in protte fan in moard,
dus Starum kin ’t ferjitte!

Anne Jan kin ek noch kieze
tusken âld en nij, wat er mar wol,
ambysje of foar aardichheid,
mar as it aardich waait,
dan hat er beide hannen mear as fol,
dochs nea sil hy ferlieze!

Kin Snits wol sûnder wetterpoarte?
Sa hurd as stien, sa sprekkend as symboal;
elk bern hat wol mei tuorren boarte,
seach himsels op hichte as idoal.

In skûtsjemêst is ek op hichte
en draacht it seil mei sa’n ferneamd symboal;
de skipper wit fan party plichten,
sparret yn de wedstriid geit noch koal.

In kampioen fertsjinnet eare
en wurdt yn hiel de wrâld in grut idoal,
wa kin de rom fan Snits dan keare
mei de skûtsjeskipper as symboal?

Dan is it mear as fanselssprekkend
dat Douwe* wurdt ta poarter fan it jier,
’t rekord mei inkeld wetter brekkend,
hannen oan it roer, sa ropt it fier.

* Douwe Visser