december 2, 2016
Ut it skûtsje-argyf 2004
Se binne skippers op ’e Haachse wâl
en ha noch nea it roer yn hannen hân,
dochs is der mei it skip in hechte bân,
hoewol… it giet har gau te mâl.
De skûtsjes hiene se nea silen sjoen,
mar krigen wol de foarmen foar ’t ferstân,
dy flitsten fan de holle nei de hân,
in wurk oant yn de lette jûn.
Sa ha de Haachse bouwers mei belied
har mei Doarp Grou en ek De Lemmer ret;
al wie ’t programma neffens Fryske wet,
’t regear wie Haachs sa as dat giet.
Se binne skippers mei de automaat,
regeare sûnder hannen oan it roer,
de saaie striid is mar fan koarte doer
en is op ’t lêst mar surrogaat.
november 25, 2016
Ut it skûtsje-argyf 2004
In memoriam Dicky van der Werf
Hy wie de man fan ’t bûchsum lear,
fertsjinne dêrmei kapitalen,
mei de mûle stie er altyd klear
en struide oer hiel Snits ferhalen.
Fan iisclub oant de Snitser Pan,
hy koe oeral syn wei wol fine,
wie yn elk fermidden lang de man
en liet syn ljocht yn hiel Snits skine.
De Snitser Pan foer yn syn bloed,
hy fielde ’t brûzjen yn de ieren,
nea ferlear er nei ferlies de moed,
mei jild liet hy de skoaten fiere.
In stoarm stiek yn syn libben op,
de fleantúchramp fan Tenerife,
fiif kear rôp de dea foar him doe stop,
it libben stie in skoft ferstive.
Nea wie er wer as bûchsum lear,
fleksibel wol mei kapitalen,
hy fertsjinne rynsk de lêste ear,
noch altyd klinke syn ferhalen.
