maart 24, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2005
Dêr leit it skûtsje ‘Swanneblom’,
it wite skip fan izer,
om hout te laden by ‘De Rat’;
de stikken komme net yn ’t rom,
de lûken kinne se wol hysje.
Fan Drylts oer Snits nei Earnewâld,
sa fart it hout op izer
lykas it neffens ’t âlde moat,
mar as it seil gjin twirke hâldt,
dan wurdt it tiid foar boom en beage.
Fan hout wurdt boud it nije skip
nei âlde ‘Aebelina’,
mei rûge stikken fan ‘De Rat’;
sa’n houten skûtsje eaget hip,
it seil wurdt mei de hannen hise.
maart 17, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2005
Skûtsjedriuwe is gjin nocht
mei tolve gasten of noch mear,
in skûtsje bliuwt dan fierste rjocht,
de skipper is der rap mei klear.
Regels komme út ’e stêd:
De Haach jout tweintich graden skean,
net mear… in skûtsje wurdt ta bêd
mei ’t stek derom, sa wurdt der fearn.
Skipper:
Sile mei in koarte mêst
is pisje mei in flauwe kul,
in ûnderbroek as seil, net bêst,
as skipper bin ik sa de lul.
Gast:
Boatsjefarre, wat in lol,
ik bliuw fan ûnderen net drûch
en ha de broek der al fan fol,
ik wurd as smoarge baarch sa slûch.
Yllustraasje: Gerard de Groot