december 10, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2008
Snits, stêd fan poarte nei de mar
dêr’t wetter spat foar master op
om ’t skipsfolk wat te sizzen:
‘Wa’t ûnder giet, ferliest de kop,
mar boppe komt, wa’t bliuwt yn ’t far.’
De dei begjint mei ’t giel en swart
dy’t klappe boppe yn de mêst
om ’t stedsfolk dit te sizzen:
‘Hjoed bine wy de wimpel fêst,
omdat de Panne bliksems fart.’
De middeis knalt de lêste start
foar fjirtjin oan it firmamint,
de loft hat dit te sizzen:
‘Ik stjoer de wyn en wa’t it wint,
wit dat it troch myn wolken bart.’
De earste rûte ken gjin kar
foar Snitsers tusken oaren yn,
it read hat dit te sizzen:
‘Protest, gjin wetter by de wyn,
it perspektyf is swart as tar.’
It stedsfolk sjocht it grizend oan
en ’t jongfolk siket oars syn heil
en hat noch dit te sizzen:
‘De wetterpoarte yn it seil?
Net cool, wy dogge it gewoan.’
december 8, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2008
De Lemmer dêr’t de haven weage
fan de fiskers mei har aak,
dy’t harren fier de see op weagen,
frij, mar bûn ek oan har taak
mei fisk en frou en bern foar eagen.
W.A. Visser (1811-1886)
Mar sjoch, De Lemmer yn it ljocht
fan wetter, spegeljend de sinne,
mei de sier fan skippen foar de nocht,
dy’t dobberen wa wit wêrhinne
bolle wyn it eale folkje brocht.
P.I. Portier (1760)
De nije aak fan âlde tiden
leit yn ’t blinken fan de baai,
dêr’t fjirtjin skûtsjes twa kear stride,
net foar inkeld nocht, mar mei
wat Lemsters seagen yn it wide.
Want sjoch, De Lemmer yn it ljocht
fan wetter, spuitsjend yn de fierte
om te kuoljen wa’t fûleindich focht
om him mei doe en no te mjitten,
dat is wat dit eale folkje brocht.
