Archive for the Skûtsjesilen category

It suden hat it measte wetter,
yn it westen sjocht men withoefier,
wat gea yn Fryslân eaget better
as de hoeke yn ’t súdwesten?

De reiden rûzje hjoed fan wille,
hjir sil ’t barre, ien kear yn it jier,
men moat der net te swier oan tille
dat it waait út it noardwesten.

De romte lit de skûtsjes krimpe,
dy’t op ’t rychje sile foar de sier,
wit dat it skippersaard is rimpen,
gysten sels yn it mideasten.

It startskot klinkt, it kin begjinne,
wat lûd roppen wurdt, is wrachtich wier:
dêr brûst it lytste skipke hinne
út ‘e hoeke yn ’t súdwesten.

It folk fan Meindert* kin jûchheie,
hurde wyn en spanning makken ’t swier,
mar better kin men it net krije:
hjoed wol twa kear fan ’t súdwesten.

* Meindert de Groot fan de Súdwesthoeke

Yn âlde tiden wie it gjin probleem
dat tusken skûtsjes boaten foeren:
skippers leine op ‘e mar in claim
en skolden oaren út foar boeren.

En woene boerefarders net omlyk,
dan waarden skûtsjes oarlochsskippen,
torpedearjend nei it likeryk,
want wa’t net wykte, koe ferhippe.

Doe kamen tiden fan ’t allinnichrjocht
fan skûtsjes op it wedstriidwetter,
oare boaten ha de wâl opsocht,
foar skippers bêst, foar ’t reid koe ’t better.

De boaten stieken fier de noas yn ’t reid,
wat frege om in tsjinkampanje,
foar it reid, tsjin hoe’t it skip dêr leit,
it groeit net foar de Fries as franje.

Doe kaam de stille striid yn Grou
mei sigarettereek en sinne,
smoarhjit, mar de hûn seach ’t heil al gau
yn ’t wetter, troch it reid derhinne.