Archive for the Religy category

Wol trije kear klonk Petrus’ stim
dat hy gjin kunde wie fan Him,
der brânde doe ûnhillich fjoer,
de leafde wie in oere oer.

Rembrandt   De ferleagening fan Petrus

De tiid rûn troch, de dei rûn leech,
fan ier oant let wie ’t libben dreech,
dat yn de nacht gie ’t fiskjen oan,
it net wie leech en kâld de moarn.

As ’t libben inkeld gaos is,
in hege see, gjin oere wis,
dan komme netten leech oan board,
de wyn wurdt kâld want krimpt nei noard.

Mar heart de fisker nei de rop,
dan stjoert er ’t skip de see wer op,
hy hellet folk de goas út,
de wyn wurdt soel, giet út nei súd.

Wol trije kear klonk Jezus’ stim
oft Petrus wier wol hold fan Him,
hy seach wer dat ûnhillich fjoer,
syn leafde waard doe lang fan doer.

De tiid rûn troch, de dei rûn fol,
want Jezus frege Petrus tol,
syn ynset op ‘e libbenswei,
de mulriem om, de leafde mei.

Sa fierde hy de staasje oan,
de nacht troch nei de nije moarn,
de berch op nei Jeruzalem:
‘Wês wolkom,’ sei dyselde stim.

Ilja Repin   Prosesje yn it gûvernemint Koersk

Al foar de nacht, net lykas Jakob,
gean ik mei Ien it striden oan,
de wapens fan de dei
nim ik nei ’t slachfjild mei
op hope fan in oare moarn.

Ik bin allinnich, oars as Jakob
diel ik de earste klappen út:
de flok fan Mammons wei,
de krisis fan de dei
wylst Bonnefooi besit de bút.

Noch fiel ik neat, hiel oars as Jakob
jou ik de stek út Amsterdam,
’t wie midden op ‘e dei
dat hy dêr bliedend lei
en dat de dea syn hertslach naam.

Ik rop om Him, net lykas Jakob,
en slaan foar de misdielde bern,
har libben is dernei,
har diel de misse dei,
myn slach giet yn de lucht ferlern.

Dan fiel ik Him, ’t is lykas Jakob,
in rekke klap, hy komt fûl oan:
‘Ik joech hjoed dy in dei,
in fraach, wat diest dêrmei?’
Doe kaam de lêste slach: ‘No moarn!’