november 18, 2019
fan Ferdinand Bol*
Kin men better konsul fine
as Fabricius Luscinus
yn de striid tsjin de Sammiten?
Pyrrhos wie de bûnsmaat fan dat folk,
wist net fan mines en fan dines.
Pyrrhos wist him wol te finen
mei in oanbod foar de frede
én grou jild om ta te biten,
mar Fabricius wie net de tolk
fan ûnrjocht, socht it yn ’t morele.
Doe woe Pyrrhos him út lykwicht
bringe mei it stampen fan in
oaljefant, yn Romes kriten
ûnbekend, it stof waard ta in wolk…
Fabricius hold skjinne hannen.
Pyrrhos’ dokter hie in útstel
foar Fabricius Luscinus:
syn pasjint kriich gif yn ’t iten,
mar de konsul spile doe foar tolk
fan wat is mines is ek sines.
* Ferdinand Bol (1616-1680)
Skilderij ‘Fabricius Luscinus yn it legerkamp
fan Pyrrhos’
november 15, 2019
fan ûnbekend*
Doe’t Hannibal mei oaljefanten
oer de rûge Alpen teach,
seach Rome dat mei ôfgriis oan,
de fraach wie: wapens of gesanten?
Earst wie it antwud om te striden,
mei it leger ’t noarden yn,
want Hannibal moast fan de troan,
it draaide út op oare tiden.
De nederlaach koe sprekken lije:
Fabius brocht hoeden yn,
’t kaam op foarsichtich fjochtsjen oan,
dan soe men Hannibal wol krije.
Foar Rome doogde ’t fan gjin kanten
kaam úteinlik as krityk,
dat Fabius moast fan de troan,
mar dy hold fêst oan syn gesanten.
Konstant teach Fabius troch ’t libben:
hoeden, trou oan syn gelyk,
dochs is hy sûnder eare stoarn,
hoewol’t er nei it lykwicht stribbe.
* Byld ‘Quintus Fabius Maximus’