maart 6, 2020
fan Giuseppe Maria Crespi*
As keningsdochter koe sy ’t roaie,
ek as mem fan fyftich bern
fan Agamemnon, Grykske held,
har eigen Troje gie ferlern.
Op ’t alter stoar har eigen dochter,
om’t allinnich gloarje telt,
in nederlaach wol men net sjen…
ferjilding foar in Grykske held.
Har soan, as boade mei de skatten
fan stêd Troje, waard in lyk,
dat weiwaard yn de Swarte See,
wêr wie syn heit, in wiere Gryk?
Syn mem naam wraak op beide soannen
fan de moardner fan har soan,
ûntnaam dy foarst it sinneljocht,
it bloed rûn fan de keningstroan.
Mar wraak moat ek wer wreke wurde,
’t iene is oan ’t oare bûn,
is ’t net in held, dan is ’t in bist,
de mem feroare yn in hûn.
* Giuseppe Maria Crespi (1665-1747)
Skilderij ‘Hekabe makket Polymestor blyn’
februari 28, 2020
fan Melchior Lorck*
Wês wach op de Harpijen,
meunsterlike frouwen,
Thaumas’ dochters, hearsker oer de see;
sy fleagen fier mei sterke wjukslach,
griepen ta mei skerpe klauwen.
Se wiene út op krijen:
dingen, mar ek minsken,
sielen fan ferstoarnen giene mei;
sa sloegen sy mei sterke klauslach
alles, hiene altyd winsken.
Sa frieten de Harpijen
fan de tafels iten
op; de soannen fan de Noardewyn
ferjagen har mei sterke wjukslach…
alles waard earst ûnder skiten.
* Melchior Lorck (1526/27-na 1583)
Yllustraasje ‘Harpij’