april 17, 2020
fan ûnbekend*
Hermes’ berte wie in wûnder,
daliks koe de lytse poppe stean,
hy sloech in sleauwe skyldpod dea
en makke fan it skyld in liere,
foar in goadejonkje hiel bysûnder.
Fyftich kij hie Hermes stellen
fan Apollo, dy’t syn healbroer wie,
syn liere joech er foar de skea;
hy kriich werom in stêf mei slangen,
fleach mei fjouwer wjukken lykas swellen.
Hermes as heraut fan goaden
joech yn opdracht minsken goede rie,
hy fleach as gids fan gea nei gea
en mei de deaden ek nei Hades,
hie it fleanend drok as gids en boade.
Reizgers seagen him as lieder,
foar de hoeders, keaplju woed er gean
foar wol en molke, wyn en brea;
wat wie har libben sûnder Hermes?
Neat… hy wie wurdfierder en ek dieder.
* Byld ‘Hermes’
april 10, 2020
fan Ferdinand Keller*
Leandros wenne oan de Hellespont,
in wetter inkeld oer te kommen
foar wa’t de slach te pakken hie,
hy is de stream oer swommen.
Hy die ’t foar Hero oan de oare kant,
in prysteres, ta faam ferplichte;
Leandros, dy’t fereale wie,
seach Hero yn de hichte.
Sy stiek foar ’t finster yn de toer in ljocht
oan om oan him it paad te wizen;
it koe allinnich yn de nacht,
deis soed er it ferlieze.
It ljocht ferlear it yn in swiere stoarm,
Leandros koe de slach net pakke;
wylst Hero stie dy nacht op wacht,
is hy derûnder sakke.
Sy wie noch prysteres, mar net mear faam,
troch wanhoop is sy ek omkommen.
* Ferdinand Keller (1842-1922)
Skilderij ‘Hero fynt Leandros’