mei 15, 2020
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
As goadesoan in wûnder
fan geweld, it hiele libben lang,
syn krêft hat him oerwinnings brocht,
hy wie net bang foar liuw of slang.
As berntsje al bysûnder:
mei twa slangen yn in fûl gefjocht,
syn hantsjes kniepen beide dea
foar’t gif himsels de dea oanbrocht.
As learling soed er sûnder
klinkend ynstrumint de wrâld trochgean;
dêrmei sloech hy syn learaar dea,
hy woe op eigen fuotten stean.
As jongeman de jager
dy’t it opnaam tsjin de wrede liuw,
dy’t hy as held de dea oandie,
geduerich wer deselde driuw.
As man en heit troch dwylsin
wrede moardner fan syn eigen bern;
yn Delphy kaam er ta himsels:
‘Do moatst dysels as tsjinner sjen.’
As tsjinner kriich er taken:
tolve kear moast hy de striid oangean,
in kwestje fan bestean of dea,
ûnstjerlikens as goadelean.
As jager nei de bisten:
liuw, de Hydra, hart, dêrnei it swyn,
de fûgels, bolle, merjes, kij,
de hûn brocht hy syn ryk wer yn.
Skjin makke hy de stâlen,
omdat Augias dat net mear die,
hy pakte ek in gurle ôf,
wist mei de gouden apels rie.
Dat wiene tolve taken,
dy’t hy mei syn heldemoed folbrocht;
syn libben gie yn flammen op,
as god seach hy in strieljend ljocht.
* Byld ‘De jonge Herakles deadet in slang’
** Byld ‘Herakles’
mei 8, 2020
fan ûnbekend*
‘Romeinen, flechtsje nei de stêd
en bliuw net langer op ’e ikker,
de Etrusken stampe op ús ta!’
klonk rûnom oer it gea,
dat dreunde fan de rappe trêd.
Horatius bleau lykwols stean
op ’t plak tichtby de Tiberbrêge,
dy’t strategysk foar de fijân wie:
‘Romeinen, no of nea,
brek ôf, ik fjochtsje as in earn!’
Mei moed hold hy de fijân tsjin,
gjin spear hat wêr dan ek him troffen,
nettsjinsteande hy allinnich wie;
de brêge rekke dea,
dat Romes strjitten bleauwen skjin.
Horatius kaam swimmend oer
de Tiber, dy’t de fijân kearde:
‘Wit, Romeinen, hokker held jim ha!’
Hy kriich rûnom yn ’t gea
fan Rome ikkers en waard boer.
* Fan in ûnbekende learling
fan Giovanni Battista Tiepolo (1696-1770)
Skilderij ‘Horatius ferdigenet Rome
tsjin de Etrusken’