mei 21, 2021
fan Jacopo Zucchi*
De moaiste frou op ierde,
Psyche, waard earst net bemind,
se frege rie oan it orakel,
dy’t har daliks witte liet:
‘In meunster sil dy drage
nei ’t kastiel, in frjemde fint.’
Se liet har troch him liede,
mocht him nachts op bêd net sjen,
wat wekker makke har gefoelens;
mei in mes en oaljeljocht
gie sy mei pine mage
om it meunster te besjen.
Har ljocht foel fol op Eros,
tagelyk in oaljedrip,
sadat er opsprong, by har wei gong;
Psyche hat him oeral socht,
har oer dy drip beklage,
rekke djipgeand yn in dip.
Uteinlik rekken beide
op Olympos mei elkoar
ferbûn, gjin meunster yn de leafde,
mar wol Eros mei syn liet:
‘Op hannen sil ik drage
Psyche, want dêr bin ik foar.’
* Jacopo Zucchi (1541-1596)
Skilderij ‘Eros en Psyche’
mei 14, 2021
fan Stanislav Wyspianski*
Protesilaos, Grykske held,
teach op nei Troje foar de striid,
mar waard troch Hektor rekke,
rekke dêrtroch út ’e tiid.
Laodameia waard ferteld:
‘Dyn trouwe man komt net werom,
hy is as held omkommen
yn de striid, foar him de rom.’
De frou stie troch dit nijs fersteld,
de slach wie ek foar har ferlern…
koe hy noch by har komme
om noch ien kear him te sjen?
God Hermes hat net fierder teld
as mar ien dei foar har en him
tegearre, beide rekken
oandien, sjongend klonk syn stim.
* Stanislav Wyspianski (1869-1907)
Yllustraasje ‘Protesilaos en Laodameia’