juni 4, 2021
fan Abraham Daniëlsz. Hondius*
Lit bloed net liede ta de die
dy’t ûnomkearber is:
de dea fan Pyramos en Thisbe,
dy’t fereale wiene op elkoar,
by de moerbeibeam gie ’t mis.
De âlders wiene tsjin kontakt,
dus by de moerbeibeam
soe Pyramos syn Thisbe moetsje,
want dêr wie de wite frucht goed foar:
ljochte takomst as in dream.
Doe’t Thisbe by de beam oankaam,
seach sy in liuw dy’t bloed
hie oan de bek en wylst sy flechte,
rekke sy har wale kwyt, dy’t read
waard, wat brocht har freon yn noed.
Doe’t Pyramos de wale seach,
wie hy folslein ferslein,
want Thisbe wie der net, hy pakte
’t swurd, ’t gie by de moerbeibeam ferkeard,
Pyramos kaam oan syn ein.
De die dy’t ûnomkearber wie,
hat Thisbe’s wil net keard,
se liet har yn syn wapen falle,
ûnomkearber by de moerbeibeam,
wite fruchten kleuren read.
* Abraham Daniëlsz. Hondius (1625/1630-nei 1695)
Skilderij ‘Pyramos en Thisbe’
mei 28, 2021
fan Jean-Léon Gérôme*
Pygmalion, fan Syprus kening,
houde bylden fan ivoar,
kreëarre sa syn eigen folk,
it joech allinnich gjin gehoar.
Pygmalion seach net nei froulju
dy’t net wiene kreas fan foarm,
dus houde hy in sniewyt byld,
dy frou foldie wol oan syn noarm.
De kening waard op har fereale,
mar dy frou wie inkeld skyn,
hy hat it bêd net mei har dield,
sy wie te hurd foar ‘kom deryn’.
Pygmalion seach Aphrodite
as goadinne fan it hert,
dat klopje koe ek yn syn byld,
sy hat it yn beweging set.
Pygmalion en Galateia
libben dêrnei foar elkoar,
soan Paphos kriich fan ’t eigen folk
jûchhei, muzyk foar syn gehoar.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Skilderij ‘Pygmalion en Galateia’
