december 8, 2020
van Jean-Léon Gérôme*
van Marsigli Filippo**
Welnee, het is geen Ottomaan,
die hangend op zijn zetel zit,
bedwelmd nog door de pijp,
waardoor hij in de hemel zag
hoe Allah maakt ruim baan
voor wie gedurig bidt.
Het is Botsaris, Griekse held,
die voor het land zijn vrijheid strijdt,
de tijd daarvoor is rijp;
de dag komt dat de Griekse vlag
aan iedereen vertelt:
‘Hier heerst zelfstandigheid!’
Met moed, maar met een triest gemoed
krijgt hij de toekomst in het oog…
wie komt er in de knijp?
Hij kijkt niet uit naar deze dag,
dag van een laatste groet
en nog een blik omhoog.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Markos Botsaris’
** Marsigli Filippo (1790-1863)
Schilderij ‘De dood van Markos Botsaris’
december 1, 2020
van Jean-Léon Gérôme*
Hij staat erop, het is ook om
te zitten, stil genietend van de pijp
en rokend weg te dromen,
daarna op te staan om uitgerust
weer op de markt te komen.
Zo prijst hij zijn tapijten aan,
als vruchten in zijn atelier gerijpt,
waarin ’t motief van bloemen;
met die handel is hij uitgerust
om zich te laten roemen.
Maar roem, zo heeft hij wel geleerd,
heeft in een kritisch oog zijn tegendeel,
dus blijft hij niet gelaten
wachten, maar verkondigt weer de lust
van zitten, roken… praten…
… want praten volgt op weer gaan staan
en vormt van stil genot het tegendeel.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Tapijthandelaar’